Ғажайып Аия София

Адамзат баласының арманы бітпейді. Бала күнімізден қиялшылмыз. Тіпті әсершілміз. Саяхатты жанымыз сүйеді. Кей-кейде өзге елге баруды көксейміз. Бірақ сәті қашан түсері белгісіз. Соның ыңғайы былтыр келді. Тілеуім орындалды. Ғылыми жоба бойынша апталық ісспар жасадық. Ыстамбұл көшесін кездік.

Жалпы, делегацияда 6 адамбыз. Мысыр базары қасындағы Фатих ауданына аялдадық. Ылғал ауа. Қара теңізді айнала ұшқан шағала. Әрлі-берлі жүрген адамдар. Қызылды-жасылды шамдар. Бір шетінде балық аулағандар жүр. Тамақтанатын орталықтар көп. Үйлер үсті-үстіне орналасқан. Өйткені қаланың жер бедері қырлы-ойлы болып келеді. Бәрі-бәрі ерекше.

Осылайша Айя София храмына келдік. Жергілікті тұрғындар мешітті мұражай деп атап кетіпті. Сырты қызғылт-сары ғимарат "мен мұндалайды". Аумағында кісі қарасы көп. Ішкі жағын екіге бөліп темір шарбақтар тұр. Құлшылық етушілер әрі өтеді. Ал тамашалаушылар берігі жағын көре алады. Сарғыш отқа ұқсаған көптеген алау шамдар ілінулі тұр екен.

Құдды тарихи фильм көргендей немесе орта ғасырға тап болғандай күй кешесіз. Сондай ғажайып шеберлікпен жасалған. Шығып бара жатқанда жоғарыға көзім түсті. Бұрылып тоқтай салып, көз жібердім. Иконаны көзім шалды. Іштей христиан рухани әлемінің үлкен құндылығының сақталғанына таңқалдым. Сонау Константинополь дәуіріндегі құндылық әлі күнге шейін мұрты бұзылмапты.

Бұл да болса жаһанға ортақ жауһар - Айя Софияны барша қадірлейді деген сөз. Сөйтіп, Алматыға оралдық. Қазақтың «мың рет естігеннен, бір рет көрген артық» деген аталы пайымының растығына тағы да көз жеткізіп қайттық.

Олжас МҰРАТБЕКҰЛЫ