Гүл өсіретін дәрігер

Нұржамал ӘЛІШЕВА

ЛЕЗГИЕВ Башир – талай жанға қуаныш сыйлап жүрген дәрігер отандасымыз. Өзбекстан жерінде қарапайым отбасында дүниеге келген күрд баласының денсаулық саласына келмей тұрып, жас күнінде-ақ бірнеше адамды ажалдан аман алып қалғаны бар.

Арыққа түсіп кетіп, ағып бара жатқан кішкентай баланы, электр тогымен балық аулаған балық­шы­ны, көлік қағып кеткен кейуа­наны, бұзықтардың қолынан таяққа жығылып қан-жоса болған жігітті, эпилепсиямен ауыратын мектеп оқушысын тамаққа түйі­ліп қалып, өліп бара жатқан жерінен аман алып қалған осы Башир Мардоевич.  Ал оның кәсіби білім алып келіп, маман­данған дәрігер ретінде кейін сан мың адамға өмір сыйлағаны тізіп жатпасақ та түсінікті.

***

БЕЙБІТ күннің батыры Ба­шир Лезгиевтің нағашы атасы Кеңес Одағының батыры болған екен. Соғыс ардагері қан май­данда Закавказье әскери окру­гін­де жүргенде талай ұлттың баласы тізе біріктірген бөлімшеде қызмет еткен.

Ал дәрігерлік мамандыққа қы­зығушылығы өз әжесінен дарыған сияқты. Күрд әжей атағы алты айшылық жерге жеткен белгілі халық емшісі болыпты. Әкесі фельдшер болып еңбек еткен. Соның да әсері болар, Башир ойланбастан медицина саласын таңдады.

Орта мектепті бітіре сала, әске­ри борышын өтеп келіп, ауылдағы учаскелік ауруханада диз­инфектор болып еңбекке араласып кетеді. Одан ары қарай Ташкент медицина институтына түсіп, оның емдеу факультетін ойдағыдай тәмамдап шығады. Ресейдің Воронеж облысының ауруханасында психиатр-нарко­лог интернатурасынан өтеді. Осы бағытта бірнеше жыл жұмыс істейді.

***

ҚАЗАҚСТАНДА 1989 жыл­дан бері тұрып келеді. 60 этностың өкілдері тұратын Еңбекшіқазақ ауданында (Алматы облысы) дипломы бар білімді азаматқа жұмыс бірден табыла кетті. Еңбекшіқазақ аудандық орталық ауруханасында нарколог-пси­хиатр, одан кейін республикалық психиатрлық ауруханасында дәрі­гер-психиатр, сосын Алматыдағы интернат-үйі директорының емдеу-сауықтыру жұмыстары жөніндегі орынбасары болады.

Кейін жедел медициналық қызмет көрсету курсынан өтіп, бүгінде Талғар аудандық орталық ауруханасында жедел жәрдем бригадасының дәрігері. Кәсіби әрі жүрегі үлкен маманға қашанда жақсы жерден бір кісілік орын бар.

Міне, оның дәрігер болып адам­ның тәнін де, жанын да емдеп жүргеніне 30 жылдан асыпты.

Олар бір кіндіктен тоғыз, оның ішінде 4-еуі медицина саласының маманы. Бәріне де денсаулық саласындағы алғашқы күндерінен бастап-ақ ата-анасы адам ден­сау­лығына үстірт қарамауды, мейі­рімді де адал болуды және сырқат жанды жылы сөзбен де емдей білуді қатаң тапсырған болатын. Бүгінде өзінің отбасы да медицина мамандарынан тұрады. Зайыбы – санитар-дәрігер, ұлы мединститутқа түсті. Қызы да осы жолды таңдап жүрген көрінеді.

***

– АУРУХАНАДА бөлім мең­герушісі, бас дәрігер бола жүріп, әріптестерімнен біліктілікпен қоса жауапкершілікті, үлкен жүрек­тілікті талап еттім. «Алдыңа келіп отырған науқасқа оның діні мен тіліне, ұлтына қарамай, өзімнің туысым деп қарауға тиіссің». Менің жас күнімнен серік еткен өмірлік ұраным осындай еді. Қазір де солай. Біздің әулеттің келіндері – әр этнос өкілдері, яғни көп ұлтты отбасымыз. Сондықтан 1 мамыр – Қазақстан халқының бірлігі күні мерекесі біз үшін айтулы күн. Оған біз ерекше дайын­даламыз. Биыл 90 жасқа келетін анамыз әлі күнге осы береке-бірліктеріңнен ажыра­маңдар деп тілеуімізді тілеп оты­рады. Бейбітшілік бесігінде тер­белген Қазақстан – біздің мақта­нышымыз. Атыс-шабыссыз, соғыс-қарусыз тыныш мемлекетте өмір сүріп жатқаныма шүкіршілік етемін, – дейді отбасылық дәрігер, психиатр-нарколог Башир Мар­дое­вич.

***

ДӘРІГЕРДІҢ қолы қалт еткен­дегі ермегі – гүл өсіру, бау-бақша баптау. Өзі Алматыда көп қабатты үйде тұратынына қара­мастан, далаға, пәтерінің тере­зесінің алдына құлпынай, таңқу­рай егіп тастапты. Күннің көзіне ұмтылған қызғалдақтары жайқа­лып тұр. Сол үйдің маңайына, айналаға, әлемге жылылық беріп тұрғандай. Өзі де сол ісінен ләззат алатындай. Біз ол кісіні сол гүлзар бағын, шағын бау-бақшасын суарып жүрген жерінен ұшырас­тырдық. Жасыл желекті жақсы көретін адамның жаны нәзік, мейірімді деген сөз. Біз Башир ағайдың өз мамандығын таңдауда еш қателеспегенін осыдан-ақ түсіндік.

– Қазақстанның ауасын жұ­тып, суын ішіп отырған кез-келген этнос өкілдері өздерінің тари­хын, тілін, мәдениетін, өтке­нін дәріптеп, ұлықтай алады. Ешбір құндылыққа шектеу жоқ. Бұл дегеніңіз – үлкен бақыт! Бір-бірімізді құрметтеу, бірін артық, бірін кем көрмей бағалай білу – біздің өмір сүру салтымыз, – деді күрд азаматы.

Біз де өз кезегімізде жақсы сөзді құптадық. Және адамға да, нәзік гүлдерге де өмір сыйлап жүрген жаны жайсаң кейіпкерге сәттіліктер тіледік.